ตากัน สัตหีบ

 

   ตากันผู้นี้มีอายุมากกว่าเสด็จเตี่ย แต่เป็นศิษย์สำนักเดียวกัน คือ หลวงปู่ศุข ตากันเป็นคนร้อนวิชา เมื่อสึกออกมาแล้วจึงมาปลูกกระท่อมอยู่บนหน้าผาแห่งหนึ่งในสัตหีบ สร้างความเดือดร้อนให้กับเรือทุกลำที่เข้ามาในรัศมีพลังจิตของแก ถ้าอยากให้เรือดีดังเดิมต้องจ่ายค่าผ่านทาง

   วันหนึ่ง แกไปสะกดเรือของกองทัพเข้า เรื่องนี้ทราบถึงพระเนตรพระกรรณของเสด็จฯ การปะทะอาคมจึงเกิดขึ้น โดยพระองค์เดินทางไปสัตหีบด้วยตนเอง

   เมื่อไปถึงพระองค์เสกผึ้งฝูงใหญ่เข้ามาต่อยตีตากัน แต่ตากันกลับเอาผ้าขาวม้าปัด ผึ้งเหล่านั้นก็กลายเป็นใบไม้ แล้วตากันก็ปล่อยเสืออาคมวิ่งเข้าใส่ ส่วนฝ่ายเสด็จเตี่ยก็ปล่อยความธนูออกสู้ จนฝุ่นตลบ ในที่สุด ตากันก็โยนผ้าขาวม้าขอสงบศึก แล้วจึงกลายเป็นสหายต่างวัยตั้งแต่นั้นมา

   ครั้งหนึ่งตากันเคยคุยโอ้อวดว่า ตนเคยลงไปเดินในทะเลเป็นครึ่งข่อนวัน เสด็จเตี่ยโปรดคนจริง จึงมีรับสั่งให้มัดตากันไว้ในกระสอบแล้วถ่วงในทะเลเป็นเวลา ๑ วัน เมื่อครบก็ดึงตากันขึ้นมาปรากฏว่าตากันนั่งอยู่ในท่าสมาธิ หัวเราะร่า แถมยังไม่เปียกเลยสักนิด เสด็จในกรมจึงตั้งชื่อให้อ่าวแห่งนั้นว่า "อ่าวตากัน" หรือ "อ่าวดงตาล" ในปัจจุบัน

ว่ากันว่า หลวงพ่ออี๋ สัตหีบ เป็นลูกศิษย์ของตากันนี่แหละ

กลับ

counter [กรมหลวงชุมพร] [ดินแดนปัญญาชน]